Vandaag moest het gaan gebeuren. We hadden gisterenavond heerlijk gegeten en daarna teruggewandeld naar onze B&B,”De Hofnar” aan het Keizer Karelplein. We vonden het gelukkig snel weer terug. We hebben deze keer ook de code genoteerd, om binnen te komen. Anders moeten we iedere keer opbellen voor we naar binnen kunnen. Nou is het waar wat Jan zei, morgen zijn we weg en hebben we de code niet meer nodig, maar toch…. Wilde ik ook deze keer niet voor een gesloten deur staan en….. weer moeten bellen, dus zo gezegd, zo gedaan, iedereen tevreden. Eenmaal binnen, zijn we de drie trappen opgeklommen en hebben we ons voorbereid op onze welverdiende nachtrust. Ik lag in het hoekje en tegen de muur, zodat ik, als ik naar de WC moest, eerst naar de kant van Jan moest manoeuvreren, liefst zonder hem wakker te maken, dat leek wel mogelijk te zijn, maar wat achteraf nog erger bleek. Het lukte me prima om uit bed te stappen en naar de wc te gaan, maar daarna moest ik, om weer op mijn plekje te komen, min of meer over Jan heen klimmen.

ik wilde dat heel voorzichtig doen, zodat hij het niet zou merken, maar toen bleek het bed best hoog te zijn, zeker om in te klimmen…… ,maar dan moest ik ook nog, ongemerkt over/langs Jan. Daar ging het mis. het matras was vrij zacht. Ik drukte door mijn gewicht de matras aan de buitenkant naar beneden en…… verloor mijn evenwicht en viel er bijna af. ik dacht…. Nog een stapje en dan kan ik er niet meer afvallen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik gooide me naar voren en zette mijn voet over Jan heen op het matras, dacht ik. Door de kreet van Jan bleek dat ik mijn voet op zijn kuit had gezet, in plaats van op het matras. Ik moest dus nog een eindje verder. Dat lukte gelukkig. Jan ging een beetje verliggen en ik draaide op mijn zij, gezicht naar de muur, kussen opgeschud en vrij snel onder zeil. Gelukkig hoefde ik deze actie maar een keer uit te voeren. Toen ik later, in de morgen nog een keer moest plassen was hij al wakker.

Gelukkig hebben we daarna aan een stuk door goed geslapen. We werden zo’n beetje rond 8 uur wakker en waren ruim op tijd beneden voor een Koninklijk ontbijt. We kwamen zo ook, voor het eerst een aantal andere loge‘s tegen. Over het algemeen jonge mensen. Studenten, maar ook een jonge vrouw die les gaf aan een van de Hogescholen in Maastricht. Een leuk, gevarieerd gezelschap.

Na het ontbijt zijn we weer 3 trappen op gelopen om onze fietstassen te gaan halen, onze batterijen enz. En Jan haalde de fietsen op van het binnenplaatsje aan de achterkant. En toen kon onze tocht pas echt beginnen! Eerst wat foto’s voor de B&B en dan even richting het Vrijthof. Dat hadden we al vooraf bekeken, want na het Vrijthof moesten we richting Centraal station. Het was fris en nat, maar we hadden ons, na de ervaringen van gisteren, extra warm aangekleed en beter bescherm tegen de regen, die overigens enthousiast naar beneden kwam. We hadden ons voorgenomen ons niet te laten demotiveren, maar als je op een gegeven moment moe wordt en superkoud van de regen, dan wordt het lastig om dat vol te houden.

na een kort overleg besloten we op zoek te gaan naar een cafetaria, waar we friet konden eten. Na dit besluit, werd het wel erg spannend, toen bleek dat bijna alle restaurants dicht waren, met als argument: het is nog niet het seizoen.……. Je kunt je voorstellen dat ik visioenen kreeg van een bord vol met warme vers, gebakken frietjes en een kacheltje waarop we onze koude en natte spullen even snel konden drogen en opwarmen………

die visioenen zijn gelukkig uitgekomen, toen we, rond 13.00 u. een cafetaria vonden aan de rand van Maastricht, aan de Maarstrichterstraat of laan, maar doet er niet toe, het was een aardige meneer en hij gaf ons goede adviezen over schnitzels (Wiener, Hawaï en nog meer bijzondere opties. Het was heerlijk, maar wel heel erg veel. Toch zijn we een eind gekomen en toen het bijna op was, hebben we nog wat restjes schnitzel meegenomen voor onderweg en voor vanavond, lekker makkelijk. Zo meteen nog een fruitje en dan eens kijken of we hier ook weer lekker gaan slapen. We houden julli op de hoogt!
we hopen natuurlijk ook op iets meer zon en minder regen, maar rekenen er toch maar niet op. Gelukkig kunnen we genieten van elkaar, het fietsen en het prachtige landschap hier. Echt wel een van de mooiste stukjes Nederland.
na de lunch hebben we de route weer opgepakt. Eerst naar Bemelen, dan Sibbe, Scheulder, Ingber en van Gulpen had ik wel eens gehoord, maar vandaag al deze plaatsen, voor de allereerste keer van mijn leven bezocht en er doorheen gereden.

Na Gulpen naar Mechelen, niet die plaats in België, maar wel dezelfde naam. In dit laatste deel hebben we ook de knooppunten, die in de routeplanning opgenomen waren, gevolg, ik was er blij mee en het ging ook prima. Na Mechelen naar Vijlen en dan naar Lemiers. De grens met Duitsland over en direct door naar Aachen/Aken. Zo’n stad is altijd meteen een andere omgeving en ook veel drukker. Je ziet van alles en dan regen het ook nog…. Dan wil je(ik) eigenlijk het liefst een plekje vinden. Jan wilde nog naar de Dom van Aken, maar ik had er even geen zin in, dus eerst het Hotel geregeld, samen wat gedronken op onze kamer, wat gepeuzeld en langzaam maar zeker lijkt het me wel weer lekker om te slapen.

We hebben nu een ruimere kamer en twee bedden, een eigen douche en wc. In Maastricht moesten we de wc en de badkamer delen. Voor slechts een nachtje vraagt dat toch wel het een en ander. We wisten niet eens met wie we wat deelden. Worden we daar misschien toch te oud voor?

jan schiet lekker op met de foto’s en dat zal zeker visueel maken, wat ik in mijn verhaal heb proberen te delen. Ik zit nu lekker te knikkebollen. Morgen gaat de reis richting Ardennen en de Eiffel, maar ook langs de Moezel. Heb ik veel zin in, omdat we dat gebied in een eerdere fietsroute, er niet bij konden doen.

ik zou ook nog wel wat meer tijd in Aken door willen brengen, zeker in het oude centrum. Aken is een van de oudste Duitse steden, waar de Romeinen al een nederzetting hadden, vanwege de thermale baden die hier aanwezig zijn. In de 8ste eeuw werd Aken de verblijfsplaats van Keizer Karel de Grote, die hier ook de Dom liet bouwen. De Dom was eeuwenlang de grootste kerk ten noorden van de Alpen En staat ook op de UNESCO-lijst van werelderfgoed. In de kerk vind je ook de graftombes van Karel de Grote en Otto III. Er schijnt ook een schatkamer te zijn.

Niet alleen de Dom, maar ook een groot deel van de binnenstad lijkt nog ongeschonden. Mooi is bv het stadhuis uit de 13e eeuw. De binnenstad heeft ook gezellige straatjes met oude café‘s en restaurants.

of dit bezoekje nog gaat lukken, weet ik niet, maar de gevonden informatie maakt het wel aantrekkelijk, wie weet.……

tot zover, lieve groet Elly en Jan. We zijn een beetje moe, maar nog lang niet verslagen! ???